Μοντέρνα έπιπλα σπιτιού

Επιπλώστε το πράγμα σας μαζί

Συμβίωση και επιλογή των πρώτων σας επίπλων ως ζευγάρι

Το να γνωρίσεις την αδελφή ψυχή σου και να συνειδητοποιήσεις ότι μαζί της θέλεις να περάσεις το υπόλοιπο της ζωής σου είναι ένα ανεκτίμητο συναίσθημα, σωστά; Αντίθετα, περιγράψτε μας αυτό το απίστευτο συναίσθημα να της ανοίξατε την πόρτα του πρώτου σας σπιτιού μαζί, ίσως αφού μάζεψατε διακόσια κουτιά και κουτιά, έχετε κάνει πολλά ταξίδια με ένα νοικιασμένο βαν, γεμάτο σκόνη και άγχος αλλά με χαμόγελο που δεν περιγράφεται .. Περιγράψτε τον ηλεκτρισμό στον αέρα όταν αρχίσατε να καταλαβαίνετε πού και τι να βάλετε σε κάθε δωμάτιο, ποιους πίνακες να κρεμάσετε, πώς να συναρμολογήσετε το κρεβάτι, το γραφείο, τη βιβλιοθήκη, πώς να προσανατολίσετε το τραπέζι, σε ποια γωνιά του σπιτιού να βάλεις λάμπα από το έδαφος και γιατί στο τέλος έχει πάντα δίκιο σε όλες τις αποφάσεις που νόμιζες ότι είχες πάρει με κοινή συμφωνία! Όμορφη η αίσθηση της πρώτης νύχτας στο πρώτο σου σπίτι, εκείνη η φωλιά που σιγά σιγά, με τον χρόνο, την επιθυμία, την αφοσίωση, παίρνει μορφή για να υποδεχτεί οτιδήποτε όμορφο μπορεί να συμβεί τα επόμενα χρόνια.

Ένα σαλόνι όπου μπορείτε να μοιράζεστε τις αγαπημένες σας ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, όπου η μάχη με το τηλεχειριστήριο είναι απαραίτητη, διαφορετικά η βραδιά δεν θα ξεκινήσει, ένας άνετος καναπές όπου έχει πάντα το αγαπημένο της μέρος που δεν τολμάτε να καταλάβετε ποτέ , και δεν το κάνεις καν όταν δεν είναι εκεί, μια κουζίνα όπου ετοιμάζετε το δείπνο σας μαζί κάθε βράδυ, πάντα διαφορετικά, συχνά καταστροφή, αλλά πάντα μαζί.

Ένα υπνοδωμάτιο σχεδιασμένο μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια, από την πολυθρόνα που θα καλύψετε με ρούχα για να φορέσετε όταν πρέπει να βγείτε για φαγητό και κανένα ρούχο δεν σας πείθει (και στο μεταξύ περιμένει, και περιμένει, και περιμένει, χτυπώντας τα χέρια του στο επεκτεινόμενο γυάλινο τραπέζι που λάμπει στο φως του χρωματιστού πολυελαίου που προφανώς διάλεξες), καθισμένος σε μια καρέκλα τόσο άνετη που ούτε αυτή η ώρα καθυστέρηση δεν τον ενοχλεί και τόσο τελικά..

Και μετά το επιπλέον δωμάτιο, το άδειο, που προς το παρόν είναι η αίθουσα μάχης, εκείνο το μέρος ανάμεσα σε μια τακτοποιημένη ζωή και το απόλυτο χάος, που χρησιμεύει ως πλυσταριό, σκοινί για άπλωμα, αποθήκη για πράγματα από τη μετακόμιση που δεν άνοιξες ποτέ ξανά .. από τα κουτιά αλλά που τα κρατάς εκεί ούτως ή άλλως, όλα είναι ένα ακριβές χάος όπου πάντα βρίσκει τα πάντα και εσύ αντ' αυτού χάνεσαι.

Το σπίτι που επιπλώνετε μαζί κάθε μήνα, αυτό το μέρος που είναι σπίτι ακόμα κι όταν ξεκινάτε με ένα κρεβάτι, την τηλεόραση και το δείπνο στο πάτωμα γιατί δεν υπάρχουν καρέκλες. Αυτός ο χώρος που περικλείεται ανάμεσα σε τέσσερις τοίχους, συχνά όχι πολύ μεγάλους, που τελικά μοιράζεστε με το άτομο που αγαπάτε, εκείνο το μέρος που είναι συνώνυμο της αγάπης, των ελπίδων, των έργων που πρέπει να πραγματοποιηθούν, όλα ζωγραφισμένα σε ένα φύλλο χαρτί στο οποίο γράφετε από κοινού την αρχή της ιστορίας του έρωτά σας.